نوشیدن قهوه تا قرن ۱۶ میلادی به اروپا نرسید و مصرف قهوه، بیشتر به منظور درمانی و نه به خاطر لذت، پیش از تأسیس قهوه‌خانه‌ها در این قاره وجود داشت. در اوایل قرن ۱۶، قهوه از طریق ونیز تجارت می‌شد، اما اولین قهوه‌خانه‌ی آنجا تا سال ۱۶۴۵ افتتاح نشد. در لندن، اولین قهوه‌خانه در سال ۱۶۵۲ باز شد و آغازگر یک عشق یکصد ساله بین این نوشیدنی و شهر بود. قهوه به طور حتم الهام‌بخش فرهنگ، هنر، تجارت و سیاست شد و تأثیر ماندگاری بر خود شهر گذاشت.
تأثیر قهوه در فرانسه
در فرانسه، تأثیر مد و فشن به گسترش نوشیدن قهوه کمک کرد. قهوه به دربار لویی چهاردهم هدیه داده شده بود و افزایش محبوبیت آن در آنجا، عادت نوشیدن قهوه را به پاریس گسترش داد. کافه‌ها به مکان‌های اجتماعی و فرهنگی تبدیل شدند که در آن‌ها گفتگوها و مباحثات مهمی شکل می‌گرفت.
وین و فرهنگ کافه
وین نیز یکی از شهرهایی بود که در اواخر قرن ۱۶ میلادی، فرهنگ کافه‌ای غنی را توسعه داد. داستان اولین کافه در وین، به نام “بطری آبی” که از دانه‌های قهوه به جا مانده از عثمانی‌ها بعد از محاصره ناکام وین در سال ۱۶۸۳ استفاده می‌کرد، جالب است اما احتمالاً حقیقت ندارد؛ شواهد اخیر نشان می‌دهند که اولین کافه در آنجا در سال ۱۶۸۵ افتتاح شده است.
نقش بوستون تی پارتی
یکی از لحظات کلیدی در گسترش نوشیدن قهوه و فرهنگ قهوه مرتبط با چای بود. “بوستون تی پارتی” در سال ۱۷۷۳، زمانی که مستعمره‌نشینان آمریکایی علیه ستم بریتانیا با حمله به کشتی‌های بازرگانی در بندر بوستون و پرتاب جعبه‌های چای به دریا اعتراض کردند، نه تنها یک ردِّ مهم از امپراتوری بریتانیا بود، بلکه همچنین به لحظه‌ای تبدیل شد که قهوه به یک نوشیدنی میهنی در ایالات متحده تبدیل شد. رشد سریع جمعیت به معنای افزایش سریع بازار بود و این امر موجب شد که آمریکا به طور فزاینده‌ای در صنعت قهوه در سال‌های آینده نفوذ پیدا کند.
گسترش قهوه به اروپا و سپس به دنیای جدید نه تنها تغییرات اجتماعی و فرهنگی را به همراه داشت، بلکه قهوه به یک عنصر مهم در زندگی روزمره و تعاملات اجتماعی تبدیل شد. از کافه‌های اولیه در ونیز و لندن تا تمایل به نوشیدن قهوه در فرانسه و ایالات متحده، این نوشیدنی همواره به عنوان سمبلی از فرهنگ و هویت ملی شناخته می‌شود.
