برداشت دقیق گیلاس ( دانه های ) قهوه اساساً برای کیفیت حاصل مهم است.
فنجان قهوه جای تعجب نیست که دانه های قهوه که از میوه ها در اوج رسیدگی برداشت می شوند، عموما طعم دارند. بسیاری از کارشناسان بهترین برداشت محصول را نقطه ای می دانند که در آن کیفیت قهوه به اوج می رسد و هر مرحله بعد از آن به جای بهبود کیفیت، حفظ کیفیت است. شاید بزرگترین چالش در برداشت قهوه با کیفیت بالا همین باشد. توپوگرافی زمینی که قهوه در آن رشد می کند. قهوه عالی نیاز به ارتفاع دارد و بسیاری از مزارع قهوه در شیب های تند واقع شده اند. مناطق کوهستانی صرفاً پیمایش بین درختان می تواند دشوار باشد، اگر کاملا خطرناک نیست، در این مورد هر مزرعه دار قهوه صادق نیست.
برداشت ماشینی
برزیل دارای مناطق وسیعی از زمین های مسطح در ارتفاعات است که قهوه در آن تکثیر می شود. املاک در این مناطق ماشین‌های بزرگ را به ردیف‌های تمیز قهوه می‌رانند و درختان برای برداشت گیلاس این ماشین ها اساسا درختان را تکان می دهند تا اینکه میوه شل می شود. برداشت ماشینی معایب زیادی دارد، بزرگترین مسئله جمع آوری میوه قبل از رسیدن لزوماً است. این گیلاس روی شاخه درخت قهوه با سرعت های متفاوتی می رسد، بنابراین هر شاخه گیلاس رسیده و نارس را با هم دارد. ماشین ها تفاوتی ندارند و همه گیلاس ها را یکباره میچینند. این بدان معنی است که آنها باید پس از برداشت مرتب شوند تا رسیده از نارس جدا شود و شاخه و برگ آن دور بریزند. همچنین از درخت تکان بخورد. هزینه تولید قهوه کمتر خواهد بود. نسبت به هر روش دیگر برداشت، اما به قیمت کیفیت محصول برداشت به عنوان کلی روش چیدن مقدار زیادی از قهوه ها هنوز با دست برداشت می شوند زیرا ماشین ها به سادگی نمی توانند. در مناطق تپه ای فعالیت می کنند. یکی از سریع‌ترین روش‌های دست‌چینی این است که همه چیز را جدا کنید و گیلاس از یک شاخه به همراه یک حرکت ماهرانه. مثل ماشین برداشت، این یک راه سریع اما غیر دقیق برای چیدن گیلاس است. احتیاج به تجهیزات گران قیمت یا زمین مسطح نیاز دارید، اما همچنان منجر به یک کیسه مخلوط می شود و آلبالوهای رسیده و نارس که باید بعداً مرتب شوند.
دست چین کردن
برای قهوه با کیفیت بالا، دست چین کردن همچنان موثرترین راه است. برداشت جمع کننده ها فقط گیلاس هایی را انتخاب می کنند که آماده برداشت هستند و از آنجا خارج می شوند. میوه نارس درخت که بعدا چیده شود. این کار سخت است و تولیدکنندگان با این چالش روبرو هستند که جمع‌کنندگان خود را تشویق کنند تا فقط برداشت کنند میوه رسیده دستمزد جمع کننده ها بر اساس وزن میوه ای که می چینند دریافت می کنند. آنها را تشویق به چیدن میوه های نارس برای جبران وزن اضافی می کند. تولیدکنندگان آگاه با کیفیت باید با تیم های انتخاب کننده خود به دقت کار کنند و مطمئن شوند که آنها برای رسیدن یکنواخت نیز پول می گیرند.
مشکلات کار
هزینه دست چین کردن قهوه یک چالش رو به رشد است و بخش بزرگی از هزینه های تولید را شامل می شود. این یکی از اولین دلایلی که قهوه در اقتصادهای توسعه یافته تولید می شود مانند قهوه کونا تولید شده در هاوایی بسیار گران هستند. در کشورهای به سرعت در حال توسعه، مردم به سادگی نمی خواهند برای امرار معاش قهوه انتخاب کنند. مزارع قهوه در مرکز آمریکا اغلب از جمع کننده های دوره گردی استفاده می کند که از کشوری به کشور دیگر سفر می کنند، زیرا مناطق مختلف در زمان‌های کمی متفاوت برداشت می‌کنند. در حال حاضر، بسیاری از این کارگران اهل نیکاراگوئه هستند زیرا ضعیف ترین اقتصاد منطقه است. یافتن افرادی برای برداشت قهوه احتمالاً همچنان یک چالش خواهد بود و در یک مرحله پورتوریکو از زندانیان خود برای برداشت قهوه استفاده می کرد.
مرتب کردن لوبیا ها
پس از چیدن، گیلاس ها اغلب با استفاده از انواع مختلف دسته بندی می شوند. روش هایی برای جلوگیری از پیوستن قهوه نارس یا بیش از حد رسیده به بخش عمده ای از قهوه. در بخش‌هایی از جهان با هزینه‌های نیروی کار نسبتاً کم، و پول کم برای سرمایه گذاری در تجهیزات موجود است، این کار با دست انجام می شود. در کشورهای توسعه‌یافته‌تر، گیلاس‌ها اغلب با استفاده از a مرتب‌سازی می‌شوند و مخزن شناور گیلاس ها را در یک مخزن بزرگ آب می ریزند، جایی که میوه رسیده به پایین فرو می رود. آنها از آنجا به لوله اصلی پمپ می شوند. بخش پردازش میوه نارس به سمت بالا شناور می شود و از آن جدا می شود و جداگانه پردازش می شود.
